Yetimlerle birlikte gülmek

Ahmet Varol

a.varol@gmail.com

İHH’nın “Yetim Gülerse Dünya Güler” programı çerçevesinde gerçekleştirdiğimiz Patani ziyaretimiz esnasında buradaki iki farklı insanî yardım kuruluşunun düzenlediği iki ayrı piknik etkinliğine katıldık. Bu pikniklerin her ikisi de özellikle yetim yurtlarında kalan veya aşağıda sözünü edeceğimiz bazı özel okulların yetim kontenjanından yararlanan yetimlere yönelikti ve programı düzenleyen insanî yardım kuruluşlarının her ikisi de İHH ile koordinasyon içinde çalışıyor.

Pikniklerde yetimlerle bir araya gelmenin yanı sıra onlarla birlikte çocuk olmanın, birlikte oynamanın, eğlenmenin ve onlarla birlikte gülmenin havasını teneffüs ettik. İlgiye muhtaç olan bu çocukların gülüp eğlenmesi gerçekten insanın gönlüne sevinç ve mutluluk veriyor. Dolayısıyla yaşın ne kadar ilerlemiş olsa da onlarla birlikte çocuk olup eğlenmek sevindiriyor. Bunun tabii ki en çok sevindiren yanı da onları mutlu etmek ve sevindirmek.

Çocuklar Türkiye’den kendilerini ziyarete gelen bir heyetle birlikte olmaktan dolayı çok mutlu olduklarını gösterdikleri ilgiyle ve duydukları yakınlıkla izhar ediyorlardı. Kendilerinin yaşlarına inerek onlarla arkadaş olduğumuzdan dolayı sevinçli olduklarını belli ediyorlardı.

İkinci piknik programına katılan çocuklar için aynı zamanda piknik alanının yakınından geçen bir ırmakta sandal gezisi düzenlenmişti. Biz de çocuklarla birlikte bu geziye katıldık. Hem çocuklar gezilerini bizimle birlikte gerçekleştirmekten dolayı hem de biz böyle güzel bir gezide o çocuklarla birlikte bulunmaktan dolayı çok mutlu olduk.

Seyahat programı çerçevesinde, öğrencileri arasında yetimlere özel kontenjanlar ayıran üç özel okulu ziyaret etme imkânımız oldu. Bunlara Türkiye’den ve Türkiye’deki muhtelif insanî yardım kuruluşlarından da destek veriliyor. Ayrıca yetim kontenjanından yararlandırdıkları yetim çocukların azımsanamayacak bir kısmına “yetim bursu” programı çerçevesinde aylık burslar gönderiliyor.

Bunların birincisi El-Medresetu’l-Islahiye adlı okuldu. Bizim bu okulu ziyaret ettiğimiz günde aynı zamanda, iki yılda bir düzenlenen kültürel şenlik vardı. Yani ziyaret günlerimizin bu şenliğin düzenlendiği bir döneme denk gelmesi iyi bir tevafuk ve bizim açımızdan da güzel bir fırsat oldu. Bu okula ziyaretimiz özellikle o şenliğin düzenlendiği güne denk getirildi ve biz de okulun anaokulundan lise son sınıfa kadar çok farklı düzeylerdeki ve yaşlardaki öğrencilerinin çok güzel bir gösterisini izledik. Gösteride bölgenin yerel kültürünü tanıtan birtakım temsili görüntüler ve giysiler vardı. Yani bu gösteride bölgenin giyim kültürünü ve bazı mesleklerle ilgili uygulamalarının temsili şekillerini görme imkânımız oldu.

İkincisi TİKA’nın ve İHH’nın yardımlarıyla kurulan Furkan Doğan Okulu’ydu. Burada değişik kademelerde 2000 öğrenci okuyor ve yetimlere 100 kişilik bir kontenjan tanınmış; bunlardan 60 tanesinin giderlerini İHH karşılıyor. Bu okulla bağlantılı ayrıca bir de Şehit Furkan Doğan Kız ve Erkek Yetimhanesi var. Onu da özellikle ziyaret ettiğimizi belirtelim.

Ziyaret ettiğimiz üçüncü özel okul Boğaziçi Okulu’ydu. Bu okulda 600 öğrenci okuyor ve yetimlere 150 kişilik bir kontenjan ayrılmış. Bu yetimlerden de 100 kişiye İHH’nın öncülük ettiği organizasyon bünyesinde yetim bursu dağıtılıyor. Okul yöneticileri 150 yetimin tümünün burslu olmasını arzu ettiklerini dile getirdiler.

Boğaziçi Okulu’nda aynı zamanda Türkçe öğretiliyor. Biri Türkiye’den Yunus Emre Enstitüsü tarafından görevlendirilen, diğeri de kendisi Patanili ama Türkiye’de Türkçe öğretmenliği bölümünden mezun olmuş iki Türkçe öğretmenleri var. Onların gayretleriyle epey Türkçe öğrenen öğrencilerden bazılarıyla Türkçe anlaşabildik.

Bu okullarda resmi müfredatın yanı sıra İslâmî temel dersler de okutuluyor. Öğrencilerden başarılı olanlar Türkiye’ye gönderiliyor. Bazıları uluslararası imam hatip liselerinde bazıları da üniversitelerde öğrenim görme imkânı elde edebiliyorlar.

(YENİ AKİT)